මගේ “Picture_part002.zip” ෆයිල් එක…

මං මුලින්ම මේකට දාන්න හිටියේ, “ලොක්කට මාට්ටු වුන වැල” කියලා. ඒත් පොඩි එව්වෝ මේකට එබිකම් කරන නිසා උන්ට නොතේරෙන ටයිට්ල් එකක් දැම්මා. එතකොට පොල් කට්ටක් පුරෝ ගන්න බැරි චූටි එවුනුත් ඇවිල්ලා බලයිනේ මොකද්ද මේ කුණුහබ්බේ කියලා…!!!

දැන් ඉන්න ඔෆිස් එකට මං එන්න කලින් හිටිය ඔෆිස් එකට ගිය අළුත වෙච්චි දෙයක් මේක. ඇත්තටම කුණුහබ්බ එක්ක එකතු වෙච්ච ජොලි කතා කියවන්න අකමැති අය ඉන්නවනම් මෙතෙනින් එහාට කියවන්න එපා. මට නම් මෙව්ව කුණුහබ්බ නෙවෙයි. සමාජයේ පවතින සාමාන්‍ය දේවල්….

ඉතිං බැඳපු අයියලත්  එක එක විදියේ අළුත් අත්දැකීම් වලට අවශ්‍ය කරන පොසිශන්, ලෝකේෂන් එහෙම හොයාගන්න තියෙන කැමැත්ත හා වැඩි හරියක්ම, හැම දෙයක් ගැනම ගැඹුරින් හැදෑරීමේ උවමනාව හා ආසාව නිසාම, කවුරු කිව්වත් නොකිව්වත් ඔය නෙට් එකේ තියෙන නොහොබිනා වීඩියෝ ක්ලිප් බලනවනේ. මහන්ද බාප්පි සමහර එව්වා වැහැව්වට, ප්‍රොක්සියට වෙන එකක් දැම්මම කිසි කතාවක් නැතුව වහපුවට යන්න පුළුවන්… හරියට නිකං අපි ශ්‍රි ලාංකික නෙවෙයි වගේ. නැත්තං ඉතිං වහපුවට වැඩිය හොඳ එව්වත් ඕනේ තරම්…!!!

ඉතිං මගෙත් අවශ්‍ය කාලේදී ටෙස්ටොස්ටෙරෝන් හරියාකාරව වැඩ කරපු නිසා, ගැහැණු අයගේ එව්වා මෙව්වා ගැන දැක බලා ගැනීමේ හා අධ්‍යනය කිරීමේ ආසාව මටත් පහල වුනා. ඒ දවස් වල අර කලින් කිව්වත් වගේ ඔෆිස් එකට ගිය අළුත. නෙට් එකත් හොරෙන් යූස් කරාට අන්ලිමිටඩ්ම තිබුනා. කොහොම කොහොම හරි, විදේශිය එව්වා මෙව්වා බලල බල ඉන්න අතරෙදි අපේම… අපේම… අපේම… දේශිය දේකුත් මට හම්බුනා. අපි ඉතිං කොහොමත් දේශිය දේවල් අගයන නිසා, මමත් පට පට ගාලා ඩවුන් කරගත්තේ, නිදහසේ අධ්‍යයන කරන්න හිතාගෙන.

පස්සේ ඉතිං ඔව්වා ඔෆිස් එකෙන් ඩවුන් කරාට බලන්නේ ගෙදර ගිහිං නිසා, ෆ්ලෑෂ් එකට දාගත්තා කියමුකෝ. හැබැයි මට හොඳටම ෂුවර් සති අන්තය වෙනකං ඒක දිහා ඇහැක් ඇරලා බලන්න වෙන්නේ නෑ කියලා. ඉතිං ඒක නිසා වීඩියෝ ෆයිල් එකක් එලිපිට තියන්න හොඳ නැති නිසා මං හැංගුවා. ඒ කියන්නේ හිඩ්න් කලා. ඒත් නිකං හිතට මදි වගේ. ඇයි ඉතිං ඉඳල ඉඳලා හම්බුවෙච්ච දේශිය දේනේ. ඒක නිසා මං වැඩි හොඳට ඒකේ එක්ස්ටෙන්ෂන් එක පිටින්ම රීනේම් කලා… Quality_report.doc කියලා. කරුමේ තමා. ඒ නම දැම්මයැන් පස්සේ දවසේ ලොක්කා මොකකට හරි මගෙන් ෆ්ලෑෂ් එක ඉල්ලා ගත්තා. මමත් ඉතිං වැඩිය හිතුවෙත් නෑ, බය වුනෙත් නෑ දීලා දැම්මා ෆ්ලෑෂ් එක.

ඉතිං එදා දවස මුකුත් වුනේ නෑ… ඊට පස්සේ දවසෙත් නෑ… ඔන්න දවස් දෙකකට විතර පස්සේ…

පුතා…. මේ ටිකක් ලොකු වර්ඩ් ෆයිල් එකක් තියෙනවා මේක ඕපන් කරගන්න බෑ වගේනේ… පොඩ්ඩක් බලන්න… කියලා ලොක්කා කියලා ඉවර වෙද්දීම, මමත් පුටුවෙන් නැගිටලා යන්න හදද්දී,

ආහ්… නෑ… නෑ… හරි කමක් නෑ… ඔයාගේ වැඩක් කරගන්න… මං අයි.ටී මැනේජර්ට කියන්නම්… කියලා මාව නැවැත්තුවා.

පස්සේ අයි.ටී මැනේජර් ඇවිත්… ලොක්කාගේ රූම් එකේ ඉඳන් මගේ දිහා බල බල ලොකු කතාවක්… ඒත් මට මීටර් නෑ…

පස්සේ ඔන්න ආව ඒ සතියේ සෙනසුරාදා දවස. ඒ තමා මගේ ෆන්ම දවස. ඉතිං මමත් අර මයෙ ගාව තිබුන එකම එක දේශිය මෙව්වා එක බලන්න කියලා ෆ්ලෑෂ් එක බලද්දී… ඒක අන්තරස්දහන් වෙලා… ඇත්තමයි මට  පට්ට දුකයි. ඒකෙ තිබුනේ ලස්සන චූටි කතාවක්. ඉතිං මොනා කරන්නද කියලා හිත හදාගෙන, දෙයියනේ කියලා ලොක්කගේ පී.සී එකට හොරාට රිංගුවේ… පොරගෙන් මොනා හරි ටිකක් උස්ස ගන්න ඕනේ කියන පිවිතුරු චේතනාවෙන්….!

ඉතිං වෙනදා වගේම, අළුතෙන් ආපු ෆිල්ම් තියෙන ෆෝල්ඩරේට ගිය ගමන්, ‘123‘ කියලා වෙනදා නොතිබිච්ච ෆෝලඩරයක් ඒකේ තියෙනවා. ඉතිං අර ඇතිවෙච්චි මෙව්ව එකට මාත් ගිහිං බැලුවා ඒකට.

ඈහ්…. මගේ ඇස් උඩ ගියා. මේ තියෙන්නේ මගේ අන්තරස්දහන් වෙච්චි දේශිය නිෂ්පාදනය…!!!

ලොක්කා, මට හොරෙන් කොපියක් දාගෙන. කොපියක් නෙවෙයි, කෙලින්ම කට් කරලම අරගෙන… ඉතිං මට ඔන්න මීටර් වෙනවා… පුතා… ටිකක් ලොකු වර්ඩ් ෆයිල් එකක් තියෙනවා… ආහ් කමක් නෑ… ඔයාගේ වැඩක් කරගන්න… වගේ ලොක්කා කලින් කියපු වචන සෙට් එක… එදා ලොක්කා මාව ගෙන්න ගෙන අර ෆයිල් එක ඕපන් කරගන්න හදලා ආයෙම මාව නැවැත්තුවේ… පොරට මතක් වෙන්න ඇති මේක මගෙන්ම ගත්තු එකක් නේද කියලා….

පස්සේ ඉතිං තිබිච්චි තරහටම ඒ නමින් වෙන වර්ඩ් ෆයිල් එකක් අරගෙන, පිටු 100ක් විතර සෙට් කරලා රූප දාලා… කරන්න තියෙන්න ඔක්කොම කරලා, ගානටම සෙට් කරා, අර දේශිය එකේ මෙගා බයිට් 59.5ටම….

ඊට පස්සේ මගෙන් උස්සපු ෆයිල් එක මං ආයෙම උස්සලා, ඒක රීනේම් කලා… Picture_part002.zip විදියට. කලින් තිබුන විදියට එච්චර ලොකු වර්ඩ් ෆයිල් එකක් ගැන සැක හිතෙන්න තියෙන්න ඉඩ වැඩි නිසා තමා ලොක්කා ඒක කොපි කරගෙන තියෙන්නෙ. පස්සේ ඉතිං අයි.ටී මැනේජර් ඇවිත් තමා ගම කාලා තියෙන්නේ. මං හිතන්නේ පොර ඒ ෆයිල් එක vlc වලට ඇදලා දැම්මා. දාපු ගමන් අමන්දානන්දයට පත් වෙච්චි අපේ ලොක්කා, ඒක මකන්නේ නැතුව තියා ගත්තා…. හැබැයි අද වෙනකං මගෙන් මේ ගැන ඇහැව්වේ නෑ…!!!

එහෙම තමා අන්තිමට මේකෙ ලොක්කා ගාව ඉතුරු වුනේ… ඊට පස්සේ ඉතිං මං අනන්ත වාරයක් අර මෙව්වා එක ෆ්ලෑෂ් දාගෙන හිටියත් හැමෝම ඕපන් කරන්න හැදුවම මෙන්න මෙහෙම එකක් ආවා මිසක්… vlc වලට ඇදලා දාන්න තරම් එකෙක් වත් ස්ථානෝචිත ප්‍රඥාවෙන් වැඩ කලේ නෑ… එහෙම කලා නම් එහෙම අද උං ගාවත් මේක තියෙනවා.

එදා ඉඳන් මං ගැජමැටික් හංගන්නේ *.zip විදියට…!!! ඒක වැඩිය සේෆ්… හැබැයි කවුරු හරි මේ පෝස්ට් එක කියවන කං විතරයි. දැන් ඉතිං තියෙන හැම .zip ෆයිල් එකම vlc වලට ඇදලා දාන්න යන්න එපා. එහෙම වුනොත් vlc ක්‍රෑෂ් වෙලා අයෙම දාගන්න වෙයි…

ඔන්න ඔහොමයි රටක් වටින දේශිය නිෂ්පාදනය අදටත් මගේ ස්ටෝරේජ් වල නොනැසී, අන්සතු නොවී පවතින්නේ. අන්සතු වුනත් ගන්න එකාම දවසක් ඇතුලත මකන්නෙත් මේ .zip ෆයිල් එක එක්ස්ට්‍රෑක්ට් කරන්න බැරි  ඉතුරු කොටස් නැති නිසා කියලා හිතාගෙන.

මේක අමතර ප්‍රශ්නයක්… ලංකාවේ වැඩිපුරම ඔය වගේ දේවල් වැඩිපුරම සංසරණය වෙන්නේ මොන ​​ෆෝමැට් එකෙන්ද…??? මං අහන්නේ බලන එක ගැන නෙමෙයි, එක් එක්කෙනා අතට යන ෆෝමැට් එක ගැන.