නෑම -1 (නෑමෙන් හොඳ නෑම, කලවම් කර නෑම…)

මං මේ ජීවිත කාලෙටම තාම….., බීම නිසා නාගත්තේ හතර පාරයි. අර සමහර අයියලා වගේ පාරවල් මාරු කරගෙන වෙන ගෙවල් වලට ගියේ එහෙම නෑ ඕං. ටිකක් වැඩි වුනාම කියවන්නෙත් නෑ… පුළුවන් තරම් සයිලන්ට් එකේ තමා ඉන්නේ… වලි වලට යන්නෙත් නෑ…. වල්කං කොරන්නෙත් නෑ… ඇත්තෙන්ම සහෝදරවරුණි මං බිව්වම, නොබී ඉන්නවට වැඩිය අහිංසකයි…. නිමලයි, පවිත්‍රයි… කීකරුයි…, සුවචයි… දැහැමියි…

හැබැයි ඉඳලා හිටිලා ඔය පවිත්‍රකමට එහෙම කෙලවෙනවා. මං මේ පෝස්ට් එක නෑම-1 කියලා ටයිට්ල් කරෙත් ඒක නිසාමයි. ඒ කියන්නේ තව තුනක් තියෙනවා කියන එකනේ. ඒ නෑම් වලින් පළවෙනිම කුළුඳුල් නෑම…. තමා නියම නෑම… කිසි කතාවක් නෑ රාජකීය නෑමක්… ඒක කෙලින්ම යන්නේ යශෝධරාවත කැටගරියට… ඒක නිසා ඒක පස්සේ ලියන්නනම්….

මේ මගේ දෙවෙනි නෑම… ඒත් ටැංකියට දාන පළවෙනි නෑම.

ඕං කතාව පටන් ගත්තා. 2008 දී, මම දැන් වැඩ කරන ඔෆිස් එකට ආපු අලුතම අපිට සෙට් වුනා ඇනුඅල් ට්‍රිප. ගිය සැරේ වගේ චාටර් එකක් නෙමේ. පට්ට ආතල්. අපි ගියේ නුවරඑළියේ. ඉතිං මුල්ම දවසේ …. ඕං සාදු කාර දීලා බස් එකට නැග්ගට මොකද පැයක් යන්න කලින් දීපු සාදු කාර වමාරනවා…. කෝම හරි යාන්තං මමත් බේරිලා උන්නා. මොකද අර කලින් කිව්වා වගේ පළවෙනි නෑමෙන් පස්සේ මං ටිකක් විතර ප්‍රවේසම් වෙනවා. බොන්න තිබ්බ පලියට බොන්නේ නෑ… වගේම බියර් එකකින් එහාට යන්නෙම නෑ…

ඉතිං ඔන්න මුල් දවසේ දවල් හරියේදී… අපි ගියා තේ ෆැක්ටරියක් බලන්න. ඊට පස්සේ එන ගමන් කෑම කාලා එහෙම හවස් වෙද්දී ආවා රම්බොඩ උමග ගාවින්ම තියෙන රම්බොඩ හෝටලයට. එතෙන නම් ඇ‍ඬෙනවා. මැක්සා ප්ලේස එක. එක පැත්තකින් රම්බොඩ ඇල්ල වැටෙනවා…. අම්බෝ ඒකෙ ලස්සන. ඊට පස්සේ ඉතිං අපේ තියෙන කැසිල්ලට හවස් වෙලා ගියා නාන්න කියලා ඇල්ල පාමුලටම. වතුර ටික නිකං ඩීප් ෆ්‍රීසර් එකේ දාලා වගේ….

ඔන්න ඉතිං ඊට පස්සේ නෑවා… පීන පීන නෑවා… පස්සේ අමාරුවෙන් කකුල් දෙකත් වෙවුල වෙවුල ආයෙමත් හෝටලයට ගියා. එතකොට රෑ හතට විතර ඇති. බිං කළුවර වැටීගෙන එන වෙලාව. ඉතිං අපේ අයියලාටත් ඔය වෙලාවට කන පාත්වෙන්න දාගත්තෙ නැත්තං නිකං මොකද්ද මොකද්ද වගේලු. ඒක නිසා කට්ටිය බොනවා බීමක්… ආයේ ලොවෙත් නෑ…. සැන්ඩිත් නෑ… බයිටුත් නෑ… ගල් බෝතල් කටේ තියන් ගහනවා. සීතල හින්දා වැඩිය වදින්නේ නෑ මං හිතන්නේ…

පස්සේ කෝම හරි මං ඇතුලු අපේ අනිත් හතර දෙනත් සෙට් වුනා මේසෙකට. අපි ඉතිං ලයිට් ඩ්‍රින්කර්ස්ලානේ… ඒක නිසා අපි ගත්තේ ස්ට්‍රෝන්ග් බියර් තුනක් විතරයි. බයිට් එකට පොටෑටෝ චිප්ස්  හා සැර කඩල. ඔන්න ඉතිං කට්ටිය ලොකු ලොකු වීදුරු පුරෝලා බියර් දාගෙන චියර්ස් කරලා එහෙම බොනවා. ආහ්… බියර් වීදුරුවලට දාද්දි… අරක්කු වගේ චුට්ට චුට්ට දාන්නේ නෑ… අන්ඩ තියෙන වීදුරුවකට කට පෙත්තට වඩා අඟලක් විතර පහලට තමා දාන්නේ… ඒ දාද්දිත් නුපුරුදු කාරෙයෙක්ට නම් පිරෙන්න දාන්න බෑ… මොකද බියර් එක පෙන ඇවිල්ලා හැලෙනවා. පෙන නගින්නේ නැති වෙන්න බියර් දාන්න ඉගෙන ගන්න ඕනේ… මට නම් ඉතිං දැන් ඒ වැඩේ පුළුවන්.

ඉතිං ඔහොම අපේ ලයිට් ඩ්‍රින්ක් එක යද්දී… අපේ බොස් කෙනෙක් එනවා… පොරත් ලඟ නවලා….

ආහ්… පුතාලා….  කෝමද..? චී…. චී…. බියර් විතරද…? මොකද්ද බං….

ආ… මෙන්න මේ බ්‍රැන්ඩි එකත් ගහපල්ලා….

කියලා බ්‍රැන්ඩි එකකුත් දුන්නා. පස්සේ කාටද මන්දා කතා කරලා කෝක් එකකුත් ගෙන්නලා දුන්නා. දැං ඉතිං බීපල්ලකෝ. එතන හිටිය යාළුවන්ගෙන් මමයි තව දෙන්නෙකුයි ඇරෙන්න අනිත් උං ටිකක් විතර හාඩ් ඩ්‍රින්ක්ස් වලට පුරුදු අය. උංට මේක නතින් වුනාට අපිට මැජික් වගේ…. අනේ ඉතිං කවදා බීපු බ්‍රැන්ඩිද කියලා බියර් වීදුරුවටම ටිකක් දාගෙන කෝක් එකත් මික්ස් කරලා ඇදලා ඇරියා…

මට ඒ වෙලාවෙනම් කිසි ෆන් එකක් නෑ… මොකද ඉතිං මේකෙන් මොනා වෙනවද කියලා දන්නේ නෑනේ… ඉට පස්සේ ආයෙමත් ටිකක් ගැහුවා. දැන් නම් නිකං සමනලයා වගේ… වටේට මල් වතු වගේ… ඔලුව දෙපාරක් විතර ගැසුවා… ම්හු…. හරියන පාටක් නෑ… පස්සේ ඉතිං කෝම හරි බ්‍රැන්ඩි එක ඉවර කරලා කට්ටිය එක්ක ගියා පොඩි ඩාන්සින් පාරක් දාලා වෙරි බස්සගන්න. මං ඔය කිව්වේ ටිකයි. ඉතුරු ටික කියාගන්න බැහැ… නිකං ලැජ්ජා සීන් එකක් එනව හිතට. ඊට පස්සේ ඔං ඉතිං නටනවා.

අනේ මගේ නැටුම්…. කොහෙ නටන්නද? විසික්වෙනවා හැම පැත්තටම. පස්සේ ඉතිං මේං ආයෙමත් එකෙක් එනවා… ආහ් මල්ලා…. මේං… ෂොට් එකක් දාගනින්… කියාගෙන… ආයෙ ඉතිං අපි කවද්ද කෑමට බීමට බෑ කිව්වේ කියලා ඒකත් බිව්වා…

ඒ පාර බිව්වේ වෙන ජාතියක්… පස්සේ ආයෙමත් බියර් එකක් සෙට් වුනා… ඒකත් ඇදලා ඇරියා නැත්තං ඉතිං අපේ එව්වොන්ගේ මූනු ටික අඤ්ඤ කොරොස් වෙනවනේ… අනික මේ වගේ වෙලාවක නොබී වෙන කොහේදී බොන්නද…?

ඔන්න ඉතිං ඊට පස්සේ මට බඩු හරි වගේ… අර මල් වතු සීන් එකට අමතරව මුළු ලෝකෙම කැරකෙන සීන් එකකුත් එනවා. පස්සේ මගේ ලඟ හිටිය පුරුදු කාරයෙක් මාව අතින් අල්ලගෙන එක්කං ගියා හොටලේ පොඩි එව්වොන්ට තියෙන ළමා උද්‍යානෙට. මාව එක්කරං යද්දී අනිත් අපේ ඔෆිස් සෙට් එකේ එවුනුත් ආවා. පස්සේ මාව ඔන්චිල්ලාවේ වාඩි කරෝලා එකෙක් මගේ ඔලුව අතගානවා. තව එකෙක පිට….

පස්සේ විනාඩි පහක අවෑමෙන් ඇරියා නේද කබරයා පාරක්…. ළමා උද්‍යානේට මක් වුනාද මන්දා. ඒ අස්සේ රම්බොඩ පැත්තට නිතරම වැටෙන පුංචි හිරිකඩ පාරත් එනවා…. කෝමත් මං එදා ඉඳන් වැස්සට ලයික් නිසා… ඒකත් හෙන ආතල් සීන් එකක් වුනා. පස්සේ ඉතිං කට්ටිය මාව වත්තං කරගෙන අරගෙන ගියා අපේ කාමරේට.

ගිහිං මාව ඇඳෙන් තියලා.. මුං මගේ සපත්තු ගලවන්න ලෑස්තිය….  එව්වා කොහෙද මා එක්ක. මුං හදන්නේ මගේ සපත්තු දෙක ගල් කරන්න. ආච්චිට හාල් ගරන්න වෙන්නේ එතකොට. මට හෙට උදේට දාන්න සපත්තු හොයන්න වෙනවා. ඒක නිසා මං ටක් ගාලා බැරි බැරි ගාතේ නැගිටලා මංම ගැලෙව්වා සපත්තු දෙක. ඊට පස්සේ මං දොයි.

මේං බොල ඊට ටික වෙලාවකට පස්සේ ‍ෆෝන් එකේ එලාම් එක වදිනවා. නැගිටලා බලද්දී පාන්දර 5.30යි. මං උදේට නැගිටින්න තියාගෙන ඉන්න එලාම් එක. ඒ කියන්නේ මං පාන්දර හතරාමාර විතර වෙනකං පිස්සු කෙලලා. මට හිතුනේ එහෙම. පස්සේ ස්විච් එක දාලා බලද්දී… අනිත් සහෝදරවරු මට ඇඳ දීලා… උං ඔක්කොමලා බිම… ඒ කියන්නේ උංට පැය භාගෙට ලෙසටම නින්ද ගිහිං.

පස්සේ ඉතිං ඕං එකා දෙන්න නැගිටිනවා. මාත් නැගිටලා ඔලුව ගසලා දාලා… ගිහිං නා ගත්තා. වෙලාවට හොට් වෝටර් තිබ්බේ… නැත්තං එවෙලෙම මැරෙනවා. පස්සේ ටිකක් සේප්. ඕං පටන් ගන්නවා අපේ එවුන්ගේ බන ටික…

එකෙක් කියනවා….යකෝ…. බොන්න බැරිනම් නොබී ඉඳපිය. පෙරේත කමට බොනවා බොනවා ඉවරයක් නෑ…. තෝ ඊයේ රෑට කෑවෙත් නෑ… කාමරෙට ආවෙ අපේ කරපිටින්…

අම්බෝ… මුංගේ බොරු…. මාව වත්තං කොරන් ආවා තමා… එකෙක් වත් උස්සගෙන නම් ආවේ නෑ…

ආයෙ තව එකෙක්….

බලපං උඹ නිසා අපිටත් කන්න බැරිවුනා. මොනද බං බිව්වේ උඹ…?

ඌ බබා… මං බීපුවා දන්නවනම් වෙරි වෙනවැයි. අනික් මං කිව්වද ඌට කන්න එපා කියලා නැහැනේ….

ඉතිං ඔය වගේ අවකැපෙන කතා ගානක් අහගන්න වුනා මට. අන්තිමේ අපේ බොස්… කා‍මරේට ඇවිත්… ‍ඔව්ව ඔහොම තමා පුතා… පුරුදු වෙද්දී හරියයි. කලවම් ගහනව නම්… ළඟ නවන්න එපා බං… අරිෂ්ටෙ බොනවා වගේ බොන්න… කියලා මගේ උරේටත් තට්ටුවක් දාලා ගියා.

පොර හිතන් ඉන්නේ මාවත් බේබද්දා කරන්න. දැක්කනේ දීපු උපදෙස්….

පස්සෙ ඉතිං කෝම හරි අන්තිමේ මං විතරක් චා වෙලා. අනිත් එවුන් මං නිසා වාත වෙලා. පස්සේ එදා හිතාගත්තා ආයේ බොනවනම් ලිමිට් එකට කියලා. ඒත් ඉතං මට හොඳටම සුවර් මං එදා බිව්වෙත් ලිම්ට් එකට කියලා… ඒත් ඇයි මන්දා වෙරි උනේ…?